Norwegia. Fiordy.

Nie do uwierzenia, że jeszcze parę miesięcy temu na liście moich podróżniczych must see Norwegia była gdzieś na dalekiej pozycji. Teraz, z perspektywy minionej podróży, mogę tylko napisać, że już planuję powroty i to koniecznie w liczbie mnogiej! Zapierające dech w piersiach widoki, tak piękne, że limit achów i ochów wyczerpaliśmy już chyba w pierwszym dniu, niesamowita ilość wodospadów, mniejszych, większych, głośnych, cichych - dość powiedzieć, że jest ich tu najwięcej na świecie! I fiordy ♥♥♥  Najpiękniejsze ♥ Tutaj konieczna jest mała dygresja - pierwotnie planowaliśmy pojechać w stronę Lofotów, ale kiedy sprawdziliśmy trasę (już po kupnie biletów do Oslo) okazało się, że są trochę (:D) daleko  i jakkolwiek przyzwyczajeni jesteśmy do długich tras, to prognozowane przez Google Maps 16 godzin samochodem nieco osłabiło nasz zapał. Padło więc na fiordy, niemniej moje rozczarowanie tym, że zamiast bajecznych Lofotów zobaczę smutne zwyczajne górki i pagórki, jak je z prychnięciem określiłam, było ogromne. Dziś się z tego głośno śmieję, ale wtedy byłam naprawdę rozżalona ;-).

I tak do Lofotów na pewno w końcu dotrzemy, a póki co zobaczcie jak przywitały nas norweskie fiordy ♥

Do Norwegii przylecieliśmy w sobotę rano (lotnisko TORP Sandefjord), a wracaliśmy w środę, również rano, co dało nam pełne (białe noce!)  4 dni na zwiedzanie. Samochód wypożyczyliśmy w Hertz'u, koszt to nieco ponad 700 zł, plus paliwo i opłaty drogowe, które szczęśliwie, dzięki zamontowanemu w samochodzie urządzeniu AutoPass, były ściągane bezpośrednio z karty kredytowej. W ciągu tych paru dni pokonaliśmy trasę ok. 1700 km, co trochę trwało, głównie z uwagi na brak autostrad i ograniczenia prędkości - za to jakie tam są drogi ;-). Co prawda kręte i w większości dość wąskie, ale za to niezwykle malownicze - na zdjęciach powyżej jedna z bardziej niezwykłych tras, tzw. Śnieżna droga, warto też wjechać na Drabinę Trolli i Drogę Orłów. Parokrotnie korzystaliśmy też z promów, wielokrotnie z tuneli (jest ich tutaj ponad 200 i niektóre naprawdę robią wrażenie), na naszej trasie znalazł się także najdłuższy wiszący most w Norwegii: Hardanger, który łączy tunele wydrążone po przeciwległych stronach fiordu. Zdecydowaliśmy się także na zdeptanie gór - zdobyliśmy płaskowyż Hardengervidda i popularny Pulpit Rock, czyli Preikestolen. O ile ta druga trasa jest prosta i do zdobycia w niewiele ponad godzinę, to płaskowyż zdobywaliśmy z dość przypadkowej strony i muszę przyznać, że łatwo nie było, szliśmy przez chaszcze, wodpospady i dużo śniegu :D Ale warto było (czego prawie nigdy nie jestem w stanie przyznać tego w trakcie, doceniam dopiero po fakcie, jak już zejdę z tych niebotycznych wysokości ;)) - na zdjęciach poniżej fragment płaskowyżu i oczywiście Pulpit Rock. 

Z informacji praktycznych - słowo o noclegach. Spaliśmy w domkach na kempingach, świetnie wyposażonych i w pełni ogrzewanych, w dodatku naprawdę uroczych. Polecam gorąco, świetna i bardzo klimatyczna alternatywa dla hotelu czy namiotu ;) To co, kiedy widzimy się w Norwegii? ;))