Makijaż z Chanel, MAC i L'oreal, czyli o tym, jak do łask wracają zapomniane kosmetyki + wyniki konkursu z LIQPharm

Ostatnio, w trakcie porannego makijażu, między łykiem kawy a próbą odebrania kotu tryumfalnie upolowanej zdobyczy,  którą zawsze (i najpewniej zupełnie przypadkiem) okazuje się być najdroższy pędzel z mojej kolekcji, uświadomiłam sobie, że niespodziewanie zaprzyjaźniłam się z kosmetykami, które kiedyś kupiłam, użyłam parę razy lub nie, po czym odłożyłam. Tak było zarówno z podkładem Chanel, Perfection Lumiere Velvet, który po pierwszych zachwytach nad kolorem odstawiłam z uwagi na niebywały talent do podkreślania wszystkich suchych skórek na twarzy, tak było również z brązerem MAC Harmony, który kupiłam skuszona zachwytami koleżanek (a następnie za nic nie byłam w stanie znaleźć powodów ku owym zachwytom) i wreszcie było tak też z pomadką L'Oreal, Ruby Opera, która właściwie to nawet nie wiem jak znalazła się w mojej kosmetyczce, tak czerwone kolory zwykle tam nie trafiają ;-). Co się zatem zmieniło? Zapraszam dalej.

Zaczęło się od podkładu - Chanel, Perfection Lumiere Velvet. Odkryłam, że nakładany gąbeczką typu beauty blender (swoją drogą nie znoszę tych gąbeczek, czyszczenie ich to jakaś masakra :/), a nie pędzlem, jak robię to najczęściej,  nie tylko nie podkreśla suchych miejsc, ale pięknie wtapia się w skórę i trwa tak aż do demakijażu, z drobną korektą przy pomocy bibułki matującej w ciągu dnia. No i ten kolor! Mam odcień B10 i jak na Chanel (zwykle mocno pomarańczowawe odcienie) jest piękny. Nie różowy, nawet pomarańczowy i nie ziemisty, jasny szlachetny beż z dodatkiem delikatnie żółtawych tonów.  Poza tym podkład robi wszystko to co lubię, rozświetla, nie tworzy tapety, kryje naprawdę delikatnie (ale kryje) i o trwałości już wspomniałam, jest świetna.

Opakowanie - małe, zgrabne, w twarzowej czerni - ma dużo uroku i jest wygodne w użyciu. Przed użyciem należy nim potrząsnąć w celu wymieszania podkładu.

MAC Harmony miał być uniwersalnym chłodnym brązerem z herbatnikową nutą - tym mnie skusił. I właściwie jest. Nie pamiętam już co mi w nim nie odpowiadało  - użyłam dosłownie raz i odłożyłam - najpewniej na ciemniejszej opalonej skórze (kupiłam go jesienią, po upalnym lecie) nie prezentuje się tak ładnie, jak na bladym zimowym licu ;) Prędzej czy później zweryfikuję tę tezę, a tymczasem Harmony stał się moim ulubionym kosmetykiem do konturowania twarzy.

L'Oreal, Color Riche Extraordinaire w odcieniu Ruby Opera to prawdziwie soczysta chłodna czerwień. Piękna, tyle że osobiście obstawiam frakcję ciemne oko, blade usta i prawie nigdy nie noszę czerwieni. Nie powiem, żebym się złamała, ale pomadka ma na tyle piękny kolor, że aż żal nie skorzystać - wklepują ją zatem delikatnie w wargi, odejmując tym samym moc nasycenia. Usta są śliczne podkolorowane, efekt jest tyleż trwały co dyskretny i bardzo mi się podoba :)

Pomadka ma formę błyszczyka, jest płynno-kremowa i aplikuje się ją gąbeczką, całkiem precyzyjną, jak zauważyłam. Niemniej ja i tak korzystam z palucha ;) Na plus także opakowanie i zapach - oba bardzo przyjemne.

Poniżej tytułowy makijaż, wzbogacony o tusz do rzęs Feline (najlepszy!) oraz do brwi - oba L'Oreal i  korektor rozświetlający Clarins. Na powiekach cień z paletki Kaska Beige Chanel.

Dajcie znać, czy zdarzają Wam się takie powroty do zapomnianych/porzuconych kosmetyków?

   

                                                                           

I ostatnia część - wyniki konkursu. Bardzo Wam dziękuję za udział, szkoda że nie mam całej palety do rozdania :) Mam nadzieję, że Karolina Jastrząb, do której trafia serum, będzie z niego zadowolona co najmniej tak bardzo, jak ja. Gratuluję serdecznie!