Islandia, część I

Od paru(nastu;-) dni zbieram się, by pokazać i opowiedzieć Wam co nieco o Islandii, ale ilość zdjęć, które zrobiliśmy sprawiała, że temat wydawał mi się nie do ogarnięcia. Ostatecznie parę wybrałam i mam nadzieję, że uda mi się przekazać zarówno słowami, jak i zdjęciami choć odrobinę magii tego kraju ;-) By jednak nie zmęczyć Was mnogością fotografii, postanowiłam podzielić post na dwie części.

Na podróż wybraliśmy lipiec, z uwagi na stosunkowo niedużą - jak na Islandię - ilość opadów i rzeczywiście, nie licząc dwóch - trzech deszczowych dni, pogoda była raczej udana. Ponieważ naszym celem był głównie interior, zdecydowaliśmy się wypożyczyć kolejno dwa samochody - terenowy na 10 dni i na pozostałe 4 osobowy. Wynajem samochodu na Islandii  należy do najdroższych w Europie, ale jeśli przyjrzeć się bliżej ofertom lokalnych wypożyczalni można zejść poniżej 100 € za dzień (samochód terenowy wypożyczyliśmy  z Adventure Car Rental, osobowy z Nordic Car Rental) Z ciekawostek - w każdym miejscu wyspy można płacić kartą, a większość stacji paliw jest samoobsługowa.

Oxafoss, Thingvellir

Początek naszej podróży to okolice Thingvellir - historycznego miejsca, w którym po raz pierwszy zebrał się parlament Islandii. Na pierwszym zdjęciu wodospad Oxafoss...


Gullfoss - Złoty Wodospad

... na drugim znacznie większy Gullfoss. Zadziwiająca jest dla mnie wiara Islandczyków w rozsądek turystów; od tego wodospadu, jak i od innych, znacznie większych, pełnych spienionych mas wód, pędzących z ogromną prędkością i spadających w dół z niewyobrażalną siłą, nie oddziela ludzi praktycznie nic, czasem zdarzy się jakaś prowizoryczna sznurkowa barierka, ale najczęściej jest właśnie nic ;-)
 

Gygiarfoss

Po pobieżnym zwiedzeniu Złotego Kręgu (czyli skupiska atrakcji wzdłuż obwodnicy kraju, dostępnych dla masowej turystyki) ruszyliśmy w stronę wygasłego wulkanu Kerlingarfjöll, do którego powiodła nas najgorsza chyba podczas tej podróży droga F35 - na szczęście torturę kilkugodzinnych wstrząsów na powierzchni o strukturze tarki z powodzeniem umilały nam widoki jak na zdjęciach -  powyżej i poniżej.
 

Kerlingarfjöll

Kerlingarfjöll to obszar wulkaniczny pełen fragmentów topniejącego lodowca i fumaroli, czyli wydobywających się z ziemi gazów i pary wodnej; jeśli mamy szczęście - o zapachu gotowanych jajek, jeśli trochę mniej - zepsutych ;-) Zapach gotowanych jajek zaskoczy nas także pod prysznicem - woda na wyspie pozyskiwana jest ze źródeł geotermalnych, stąd specyficzny zapach i śliskość w dotyku.
 

Droga F208

Kolejna trasa to jednocześnie najbardziej widowiskowa i, ze względu na mnogość rzek do przekroczenia, jedna z najtrudniejszych dróg - F208 - szczerze polecam, dla takich widoków warto się zmierzyć z każdą rzeką!
 

Jezioro Langisjor - w tle lodowiec Vatnajokull

Jeszcze w Polsce, na Google Earth, Adam wyhaczył cel absolutnie warty zboczenia z trasy i oto on - jezioro Langisjor ;-)

 

Widok z gór na jezioro Langisjor

Długie na ponad dwadzieścia kilometrów, mimo czarnego piasku niesamowicie przejrzyste, w przepięknej górzystej okolicy, z ciszą z rzadka przerywaną odgłosami ptaków - prawdziwy Raj.

 

Mój Bohater ;-)

Jedna z kilkunastu, a może kilkudziesięciu rzek na trasie, szybko straciliśmy rachubę - rzeka na tyle płytka, że Ad zrobił kilka kursów w tę i z powrotem, cobym uwieczniła te bohaterskie wyczyny ;-)
 

Sielanka ;-)

Na Wyspie jest ponad 700 000 owiec (ilość mieszkańców Islandii - ok. 310 000), z nadejściem wiosny są one wypuszczane na islandzkie łąki i niełąki i tak się pasą aż do jesieni, kiedy to są z powrotem spędzane do zagród, w czasie tradycyjnego święta rettir  ;-)
 

F208

Widowiskowość trasy sprawiała, że ilość fotostopów mieliśmy nieograniczoną ;-)
 

Landmannalaugar

Cel naszej podróży drogą F208 to Landmannalaugar; naturalny rezerwat usadowiony w połowie drogi między wulkanami Laki i Hekla, pełen barwnych formacji lawy i zbiorników wodnych. Wielce obiecująca nazwa 'łaźnia ludzi lądu' nie zawodzi - można się tu wykąpać w naturalnie gorących źródłach ;-)

Ryolitowa góra

Na zdjęciu charakterystyczne dla Landmannalaugar góry ze skrystalizowanej skały magmowej, przybierającej przedziwne kolory - od żółtego, przez czerwonawe, niebieskie i fioletowe, aż po zielone. 

Landmannalaugar - piasek, lawa, jezioro i fumarole

Aż trudno uwierzyć, że tak zjawiskowy krajobraz jest dziełem niszczycielskiej siły wulkanów, a pełna fantastycznych barw ziemia jest w rzeczywistości jałową pustynią, na której z trudem wyrasta rzadka roślinność.

Na dziś to tyle, wkrótce kolejna część zdjęć, a ja mam nadzieję, że po ich obejrzeniu Islandia zauroczy Was tak jak mnie ;-)